Sprengjuástand í borginni.

Jebb elskurnar. Hér sit ég með andarungann í hálsinum og víbra eins og ég veit ekki hvað. Það er nefnilega nifurrifsverkamannahópur að sprengja upp grunn og brjóta niður hús hérna bara rétt upp við litlu íbúðina mína.

Á fimm mínúta fresti er bara eins og himinn og jörð séu að farast. Hmmm... ekki alveg það besta sem maður upplifir þegar maður skríður heim úr skólanum og ætlar að leggja sig aðeins... Maður er nú orðin svo forn að maður skellir í sig eggjaköku og swiss miss og þá verða augnlokin bara eins og blý.

En óháð því öllu saman er ég bara í smápásu og er á leið í salinn að sprikla og æfa þessa koparbrúnu upphandleggsvöðva... hehehe...

Jumm talandi um það þá virðist nú vera bara þessir sætu litlu appelsíngulu strákar sem heimurinn þarf að passa sig á. Það er bara rænt og ruplað til að komast í ljósabekki og vax... Nei COME ON svo maður sletti nú aðeins.... Hvar er karlmennskan hmmm... Nei ég veit ekki hvað er í þessu brúnkukremasamansulli en það virðist vera betra en margt af því dópi sem er selt í Reykjavík. Gaman yrði að senda einn brúsa eða svo í efnagreiningu til að komast að því.

En Vetrarhátíðin er að skella á og maður þarf að búa sér nesti og nýja skó til að komast yfir öll ósköpin sem er alltof mikið af þetta árið. En tölum um það seinna bara.

En hérna aldrei þessu vant skelli ég inn smá litagleði að venju handa ykkur og hafið það nú gott í dag esskurnar...

Svona er hægt að gera krass að góðum hlutum...