Heilaþytur.

Jæja þá fór hugurinn á flug... Ég á stundum erfitt með að halda heilabúinu kjurru þegar maður leggst í bælið. Það er nefnilega svo fyndið hvað maður getur bölsótast og ég veit ekki hvað, en þegar maður leggur aftur augum og gerir sér grein fyrir því hvað maður er nú lánsamur. Það er nú ekki eins og maður vaði í peningum (Kannski sem betur fer) hvað þá að maður búi í draumahöllinni. 

En maður býr þó einhverstaðar og hefur það svosem bara ansi gott. Það er nefnilega ágætt að hafa það svona hálfgott því þá getur maður fundið góða hluti á báða vegu, nokkurskonar jafnvægi.  Það er alltof auðvelt að drukkna í vonleysi og einning í því að hafa það of gott. Mér finnst ágætt að vega svona salt og fá að kynnast smáskömmtum af báðum endum þess að vera partur af þessu öllu saman. En ég er að spá að gúffa í mig Swiss miss og leggjast flatur og hugsa sem minnst og sjá hvað mér dettur í hug. Eða máski maður skissi upp eina mynd eða svo. Það virðist einmitt oft vera þanning að sköpunnargyðjan bíði þar til maður leggst útaf, því þá streyma oftast bestu ímyndinanir að manni og maður verður hreinlega að setjast upp og skissa eins og vitleysingur. Og þegar maður vaknar þá bíður manns fullt af verkefnum :)

Athugasemdir

[Jenný Anna Baldursdóttir, 20.9.2007 kl. 13:35]

Flott orð hjá þér yfir "þankahríð" eða brainstorming.  Mér líkar viðhorfið þitt.  Takk fyrir fallega kveðju við snúrubloggið mitt.

[Bara Steini, 20.9.2007 kl. 14:01]

Þankahríð er frábært orð:) Auðvitað dettur maður inn hjá góðu fólki sem er að gera og upplifa góða og merkilega hluti og skilar inn kveðjum :)